Εμείς, οι υπόλοιποι επιζώντες του τρένου, αυτοί που ζούμε από καθαρή τύχη, μπορούμε να λέμε πολλά. Προσποιούμαστε πως καταλαβαίνουμε τον πόνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους και πως δήθεν μπορούμε να αγγίξουμε το μέγεθος της απώλειας που βιώνουν.
Λέμε, πως συμμεριζόμαστε το βάρος του σταυρού που κουβαλούν, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει να κάνεις Πάσχα δίπλα στον τάφο του παιδιού σου, που κάποιοι σκότωσαν με την εγκληματική τους αμέλεια. Δεν ξέρουμε πώς είναι να σου τελειώνει η ζωή, κι όμως να πρέπει συνεχίζεις να αναπνέεις.
Αυτοί οι γονείς έχουν κάθε δικαίωμα να λένε ό,τι θέλουν. Έχουν το δικαίωμα να διαφωνούν, να συγκρούονται, ακόμα και να κάνουν λάθη. Εχουν το δικαίωμα να χάνουν προσωρινά τον προσανατολισμό τους μέσα στο σκοτάδι του πόνου. Όμως, εμείς οφείλουμε να σιωπούμε και να στεκόμαστε δίπλα τους, ανεξαρτήτως απόψεων, ανεξαρτήτως του αν οι 250 δικηγόροι τους δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε μια κοινή γραμμή απέναντι σε αυτό το τέρας που λέγεται κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.
Εμείς οφείλουμε να ακούμε προσεκτικά και να περιμένουμε. Να μη διορθώνουμε, να μη σχολιάζουμε, να μη μετράμε τις λέξεις τους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν το ιερό δικαίωμα να θυμώνουν, να συγκρούονται, να διαφωνούν, να κάνουν λάθη. Τους το οφείλουμε. Τους οφείλουμε χώρο, φωνή και δικαίωμα να αντιλαμβάνονται τα πράγματα διαφορετικά. Ό,τι δεν τους έδωσε αυτό το κράτος πριν τους δολοφονήσει τα παιδιά.
Και όσο κάποιοι προσπαθούν να διασπάσουν το μέτωπό τους, να εκμεταλλευτούν τη θλίψη τους, να αποκομίσουν κομματικά οφέλη από την οργή τους, εμείς πρέπει να επιμένουμε! Η δική μας θέση πρέπει να είναι μία και αδιαπραγμάτευτη: Απόδοση Δικαιοσύνης, στο πλευρό όλων των γονιών και των συγγενών των θυμάτων. Αν έφταιγαν τα έλαια ή αν το τρένο μετέφερε παράνομο φορτίο αυτό θα αποδειχτεί στα δικαστήρια. Εκεί όπου πρέπει να είμαστε δίπλα τους. Στις πλατείες, στον δρόμο, έξω από την αίθουσα της δίκης. Μέχρι τέλους!
Διότι, αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, τότε αυτό που συνέβη στα Τέμπη θα ξανασυμβεί. Με άλλους επιβάτες. Άλλες μάνες. Την επόμενη φορά, ίσως με τα δικά μας παιδιά!
Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ»